kunstgeschiedenis - Renaissance en Maniërisme
Na de Middeleeuwen ontstond er met name in de Italiaanse én Vlaamste steden een kunststroming die de Renaissance of Wedergeboorte wordt genoemd. Toen aan het begin van de 16e eeuw kunstenaars als Da Vinci en Rafaël de kunst van de Oudheid grondig bestudeerd hadden ontstond de behoefte om de grenzen van het klassieke schoonheidsideaal te verkennen. De kunst van Michelangelo was daarbij het uitgangspunt. Ook de rest van Europa werd gegrepen door de ideeën van de Italiaanse Renaissance. Maar ten noorden van de Alpen brak er ook een tijd aan van ingrijpende hervormingen, met veel onrust op religieus en maatschappelijk vlak. Denk b.v. aan de reformatie. Op het raakvlak van al deze ontwikkelingen ontstond een stroming als het Maniërisme en werd de basis gelegd voor wat later in de ‘contra reformatie’ en de Barok zou uitmonden. We zien dit niet alleen in de kunst die het ‘verhaal van Nederland’ vertelt, maar in heel Europa.
