Kunstgeschiedenis: Renaissance en Maniërisme
Kunst weerspiegelt de tijd waarin ze ontstaat. Of dat nou lang geleden is of vers van de pers. Het laat zien wat mensen bezig houdt of belangrijk vinden. Ontdek tijdsgebonden thema’s die tot uitdrukking komen in specifieke stijlkenmerken. Merk ook gebeurtenissen en opvattingen op die toentertijd speelden, maar hedendaags nog steeds van betekenis zijn. Je leert écht kijken naar kunst en er betekenis aan te geven. Zo leer je jezelf beter kennen: het feit dat je door bepaalde kunst wel – of juist niet – wordt geraakt, zegt veel over je eigen (belevings)wereld.
In deze cursus staan de Renaissance en het Maniërisme centraal. Na de Middeleeuwen ontstond er met name in de Italiaanse én Vlaamse steden een kunststroming die de Renaissance of Wedergeboorte wordt genoemd. Toen aan het begin van de 16e eeuw kunstenaars als Da Vinci en Rafaël de kunst van de Oudheid grondig bestudeerd hadden, ontstond de behoefte om de grenzen van het klassieke schoonheidsideaal te verkennen. De kunst van Michelangelo was daarbij het uitgangspunt. Ook de rest van Europa werd gegrepen door de ideeën van de Italiaanse Renaissance. Ten noorden van de Alpen brak er ook een tijd aan van ingrijpende hervormingen, met veel onrust op religieus en maatschappelijk vlak. Denk b.v. aan de reformatie. Op het raakvlak van al deze ontwikkelingen ontstond een stroming als het Maniërisme en werd de basis gelegd voor wat later in de ‘contra-reformatie’ en de Barok zou uitmonden. We zien dit niet alleen in de kunst die het ‘verhaal van Nederland’ vertelt, maar in heel Europa.
