RICK bestaat bijna 75 jaar. Een periode waarin duizenden culturele talenten zijn aangeboord en tot wasdom gekomen. Daar zijn we trots op. Sommige cursisten uit de regio stegen tot grote hoogte. Zoals Marcoen Verrest (39). De componist en producer, die opgroeide in Maarheeze en bij RICK jarenlang pianoles volgde, werkt nu samen met dj Armin van Buuren en verovert met zijn muziek de hele wereld.
Zijn finest moment tot dusver beleefde hij onlangs in Las Vegas. In het Digital Art Experience Museum op de wereldberoemde Strip keek en luisterde de componist naar zijn eigen show. Een muzikale ode aan Leonardo da Vinci waar hij samen met zijn compagnon jarenlang aan had gewerkt. “Op zo’n moment word je even stil en valt er weinig meer te wensen.”
En dan te bedenken hoe het ruim 35 jaar geleden begon. Thuis in Maarheeze bij zijn moeder op schoot. Zij speelde piano, de kleine Marcoen luisterde en volgde haar vingers die over de toetsen dansten. “De klanken hadden iets magisch, alsof er een toverdoos werd geopend. Omdat ik nog te klein was voor de grote piano, had ik mijn eigen Donald Duck-speelgoedvleugeltje. Urenlang kon ik mezelf daarmee vermaken. Daar werd mijn fantasiewereld voor het eerst geprikkeld”, herinnert hij zich.
Pianolessen voor het leven
Eenmaal oud genoeg voor het serieuze werk was Marcoen niet meer te houden. Op zijn zesde ging hij in de leer bij pianodocent Wiek Rademakers van Streekmuziekschool Weert, het huidige RICK. Zijn moeder ging mee en noteerde in een schriftje het huiswerk. “Tot mijn zeventiende heb ik pianoles gehad van Wiek. In de loop der jaren is er een heel bijzondere band ontstaan. Wiek is een huisvriend van de familie geworden. Ook nu nog komt hij regelmatig bij mijn ouders over de vloer.”
De pianolessen bij RICK bleken lessen voor het leven. “Los van het plezier heb ik van docent Wiek het ambacht van pianospelen geleerd. De techniek, maar ook de discipline. Dat wil zeggen: hard werken en nauwkeurig en kritisch zijn op jezelf. Hoe goed je ook bent: succes komt niet zomaar aanwaaien. Of je nou in de kunstwereld of in het bedrijfsleven actief bent: uiteindelijk zijn het alleen de volhouders die het redden.”
Aan discipline heeft het Marcoen nooit ontbroken. Na het conservatorium in Maastricht, sloeg hij zijn vleugels uit naar Amsterdam om rechten te studeren en zijn muzikale grenzen te verleggen. “Met m’n goede vriend en compagnon Marco Bakkenhoven ben ik op een zolderkamer begonnen met het maken van - ik zeg het maar zoals het is -slechte house. Zes jaar hebben we zitten klooien, tot we werden opgepikt door Spinning Records. Via dat platenlabel kwamen we in contact met een agentschap in Los Angeles waar we nu nog steeds voor werken. We maken muziek voor Hollywood filmtrailers en grote dance-events. Via datzelfde netwerk zijn we in contact gekomen met het label van dj Armin van Buuren. Inmiddels hebben we verschillende openingsshows voor hem geproduceerd. Ik kan je zeggen: dat went nooit, dat blijft fantastisch. In 2018 stond ik in de Johan Cruyff Arena tussen 40.000 mensen. Ik hoorde de muziek die wij hadden gemaakt en zag om me heen de emoties die loskwamen. En ik dacht: dit is waar het om gaat. Deze ervaring, dit gevoel wil ik over tien jaar ook nog beleven.”
Muziek als bindmiddel
Als kind was het grote podium hem nog volslagen vreemd. Popmuziek kende hij niet, Marcoen groeide op met de klassieke piano-lp’s van zijn ouders. Zo ontdekte hij al snel de behoefte om met muziek emoties los te maken. Het was Wibi Soerjadi die zijn droom begin jaren negentig aanwakkerde. “Wat hij deed, wilde ik ook. Mensen ontroeren en in vervoering brengen. Via muziek een verhaal vertellen. De verbinding maken.”
Zelf zoekt Marcoen ook bewust naar verbinding. Werkweken van 70 uur zijn voor hem geen uitzondering. Zijn solitaire werk als componist en producent, thuis in Culemborg, combineert hij met een baan als salesmanager voor een multinational. Een bewuste keuze. Om de balans in zijn leven te vinden, heeft Marcoen mensen om hem heen nodig. “Dat sociale contact inspireert me bij het maken van muziek. En omgekeerd helpt de muziek me om invulling aan mijn leven te geven. De verbinding werkt dus twee kanten op.”
Genieten
Dankbaar is hij voor wat de muziek hem heeft gebracht. Het succes. De internationale erkenning in de vorm van een BUMA-award voor de muziek van Netflix-trailer Extinction in 2019. Maar misschien nog wel het meest voor zijn rijke, boeiende leven waarvoor bij RICK in Weert de basis werd gelegd.
“Muziek is de jukebox van mijn emotie. Of ik nou blij, boos of verdrietig ben, er is altijd iets dat past bij mijn gemoedstoestand. Het mooie is dat ik zelf kan bepalen welke muziek ik erin stop. Dat is een groot voorrecht en dat plezier gun ik iedereen. Of je nou groot of klein bent, muziek maakt of ernaar luistert: het belangrijkste is dat je ervan geniet. Niet een klein beetje, maar met heel je hart.”