Een nieuw verhaal van onze Jongeren Stadsdichter Nina Saelmans:

Ik loop door de stad. Mijn warme winterjas heb ik tot helemaal bovenaan dichtgeknoopt en om mijn nek heb ik een warme sjaal. Als ik om me heen kijk zie ik dat een groot deel van de bladeren al van de bomen af is gevallen en nu verspreid ligt over de grond. De bladeren zorgen voor een prachtig kleurspel van rood, oranje, geel en oker. Ik besluit er een foto van te maken en deze, ondersteund door een inspirerende Tumblr-quote, op Instagram te plaatsen.

Ik loop verder en kom langs de bakker. De etalage is gevuld met de heerlijkste lekkernijen: chocolade figuurtjes in allerlei kleuren en vormen, versgebakken vlaaien en de mooiste taaitaaipoppetjes.

Als ik thuis ben trek ik meteen mijn gemakkelijke kleding aan. Onder mijn warme ochtendjas heb ik een comfortabele joggingbroek en een sweater aan. Niets zou mijn herfstgevoel beter complimenteren dan een grote mok chocolademelk met slagroom en marshmallows. Ik sjok de keuken in en haal een mok uit de kast. Als de chocola eenmaal is opgelost in de melk schenk ik de warme vloeistof in de kop. Ik schud een keer goed met de bus slagroom en spuit een grote dot op de chocomelk. Vervolgens strooi ik er wat marshmallows op en loop naar mijn comfortabele stoel die zich voor de open haard bevindt. Omringd door kussens en een warme wollen deken neem ik plaats. Ik neem een slok van mijn chocomelk en staar naar buiten, waar het inmiddels helemaal donker is geworden.

Ongeacht het feit dat de herfst al meer dan twee maanden bezig is, heb ik vandaag pas echt dat speciale gevoel, dat ik weet dat de warme zomerdagen voorbij zijn. Geen overvolle vriezers vol ijsjes, geen lange zomeravonden en geen korte broekjes meer.

De herfst is begonnen!